سعد بودن و نحس بودن ایام دو گونه است: یك قسم مربوط به ایام هفته و ماه میشود (مثل نحس بودن چهارشنبه و سیزدهم هر ماه) و یك قسم مربوط به قرآن و سایر حالات سیارات. از نظر
عقلی در هر دو قسم نمیشود دلیلی نفیا و اثباتا اقامه كرد. اما از نظر ادله نقلیه در قسم اول روایات مختلف و بحث مفصلی وجود دارد. درباره قسم دوم (نجوم و اوضاع سیارات و كواكب) گفتنی است: گرچه پارهای از پیشبینیهای منجمان درست در نمی آید؛ ولی حكایاتی كه از آنان نقل شده و روایاتی كه در این باب آمده معلوم میشود اجمالاً ارتباطی بین اوضاع آسمانی و حوادث زمینی وجود دارد. پس اصل این مطلب (ارتباط بین اوضاع آسمانی و حوادث زمینی) علاوه بر این كه در روایات آمده است آیه شریفه «فنظر نظره فی النجوم وقال انی سقیم» (صافات، آیه 88). نیز ممكن است دلالتی بر آن داشته باشد.
اما درباره تقویمها و مطالبی كه در آن نوشته شده گفتنی است كه: آنچه در ارتباط با هیأت و نجوم نوشتهاند قابل اعتماد است؛ یعنی ورود قمر به برج عقرب و خروج آن؛ مثلاً و یا مقارن شدن سیارهای با سیارهای یا مقابله آن (حالتی كه بین آنها زاویه 180 درجه باشد) و مسائلی از این قبیل را با قواعد نجومی بسیار دقیق محاسبه میكنند (حتی درجات و دقیقهها و ثانیههایش را) و از این نظر قابل اعتماد میباشند. اما آنچه در نجوم احكامی می نویسند؛ یعنی آنچه بر این قرانات مترتب می كنند (از سعد و نحس بودن یا آمدن باران و...) روایتی در تأیید آنها نیست؛ به جز بد بودن ازدواج در حالی كه قمر در عقرب است كه در روایات آمده و كراهت آن مورد فتوای برخی از فقها است.
تفسیر نمونه، ج 20، ص 240 - ج 23، ص 41 - 42.
نحسی +خوب بودن روزهاازنگاه علامه طبابایی+نحسی ایام+طلسمها+دعا
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
عضویت سریع
